Lieve kindjes, lieve ouders,
Jullie eerste jaar als
‘grote’ zit erop! Jullie hebben zoveel geleerd, ongelofelijk! Ik ben superfier
op elk kindje en ga jullie ontzettend hard missen.
Ik hoop
dat jullie het fijn vonden in 1A. Een dik applaus voor jullie van de juf! Jullie zijn klaar om naar het volgende klasje te gaan.Het was fijn om jullie juf van het eerste te zijn!
Na die laatste onvergetelijke schoolreis, de laatste
medaille op de sportdag, het laatste volgeschreven boekje in die uitpuilende
tas, dat laatste maar zo spannende rapport, volgt dan onvermijdelijk, elk jaar
opnieuw ook de laatste schooldag. Iedereen kijkt zo lang uit naar die lange
vakantie, met hopelijk goed weer. De spanning bouwt zich op op de speelplaats,
in de klas, en wanneer dan voor het laatst de bel gaat, duikelen de kinderen
juichend door de deur. Toch ergens een stille traan, een knuffel, want die juf
of meester zal nooit meer de onze zijn, de bank met kauwgom eronder vastgeplakt
niet meer ons plekje, het vriendje dat verhuist en dat we zullen missen.
Wanneer de laatste boekentas vol tekeningen wordt versjouwd door de poort en
alle stappende voetjes zijn verdwenen, wordt het toch wel heel stil op school. De
kale kapstokken staren verbaasd naar de lege gang. De school blaast uit, maar
niemand die het hoort. Hoewel, ergens klinkt een kartonnen doos die wordt
geopend gevolgd door nieuweboekengeur. De school slaapt niet, de juffen en
meesters, de secretaresse en de mensen van het onderhoud zijn al bezig om de
klasjes klaar te maken voor 1 september, wanneer de speelplaats weer gonst, om
alle kindjes te verwelkomen. Maar dat is een geheim. Ik verklap niets meer. De
school rust uit, afgesproken? We wensen jullie een prachtige vakantie en kijken
al uit naar jullie heerlijke verhalen!
